ANITA
ANITA
سلام بهونه قشنگ من برای زندگی....

خیلی وقت ها به ناچار از چیزهایی که دوستشان داشتیم ، دل کندیم و جدا شدیم! حال ببین چقدر در این مصیبت حرفه ای هستیم که جدایی نادر از سیمینمان ، درکل دنیا اسکار می برد!

همان صفر باش...
همان دایره ای ساده و خالی که با حضورش روبروی هر عددی آن را تا ده ها و صدها برابر ارزش می بخشد

 

جای خالیت وقتی حس می شود که آدم های بعدی برخلاف تو ، چنگی به دل زدند...

 

 

به سلامتی زنجیری كه صد سال زیر برف و بارون می مونه ، می پوسه ، ولی از هم جدا نمی شه.
امیدوارم بمونیم ، بپوسیم ، ولی از هم جدا نشیم.

 

باورم شد پاک بودن ذلت است ، عاشقی سوزاندن حیثیت است ، باورم شد عشق ها لحظه ای ست ، بی وفایی قسمتی از زندگیست.

 

افسانه ها را رها کن ، دوری و دوستی کدام بهتر است؟
فاصله هایند که دوستی را میبلعند
من اگر نباشم ، دیگری جایم را پر میکند!
به همین سادگی....

 

 



ارسال در تاريخ شنبه 20 اسفند 1390برچسب:, توسط محمدرضاعالیقدر

0