ANITA
ANITA
سلام بهونه قشنگ من برای زندگی....

 

تو را آرزو نخواهم کرد، هیچ وقت!
تو را لحظه ای خواهم پذیرفت که
خودت بیایی، با دل خود، نه با آرزوی من

نه زمین باش و نه خاک، که تو را خوار کنند / وانگهی ذهن تو را پر ز مردار کنند
آسمان باش که خلقی به نگاهت بخرند / وز پی دیدن تو، سر به بالا ببرند . .

به دنبال واژه مباش...... کلمات فریبمان میدهند...... وقتی اولین حرف الفبا کلاه سرش برود فاتحه ی کلمات را باید خواند...."

میخورد خون دلم مردمک چشم و سزاست، که چرا دل به جگر گوشه ی مردم دادم........

لبخند حتی زمانیکه بر لب مرده مینشیند بازهم زیباست . . .

باران که می بارد دلم برایت تنگ تر می شود
راه می افتم
بدون چتر
من بغض میکنم ، آسمان گریه ...

خدا همانی است که ما میخواهیم
کاش ما هم همانی بودیم که خدا میخواست

ماكه ميترسيم ازهجرت دوست،
كاش ميدانستيم،روزگارى كه به هم نزديكيم چه بهايى دارد،كاش ميدانستيم،حس دلتنگى هرروز غروب چه دليلى دارد.

خيلي عذابه؛كسي كه دوستش داري و عاشقشي دلت رو بدجور ميشكنه اما هنوز وقتي ياد خاطرات خوبي كه باهاش داشتي ميفتي خنده رو لبات مياد،اين چه عشقيه....

 



ارسال در تاريخ چهار شنبه 17 خرداد 1391برچسب:, توسط محمدرضاعالیقدر

0