و با خودم می‌گویم

کاش آن یک بار که دیدمت

گفته بودم

که بی تــ♥ـــو گاه دلم می‌گیرد

که بی تــ♥ـــو گاه زندگی سخت می‌شود

که بی تــ♥ـــو گاه هوای بودنت دیوانه‌ام می‌کند

اما نمی‌گفتم

که این «گاه» ها

گهگاه

تمامِ روز و شب من می‌شوند

آن وقت بغض راه گلویم را می‌گیرد

درست مثل همین روزها