دانی که چرا چوب شود قسمت آتش بی حرمتیش بر لب و دندان حسین است

دانی که چرا آب فرات هست گل آلود شرمندگیش از لب عطشان حسین است

   دانی که چرا خانه حق گشته سیه پوش زیرا که خدا نیز عزا دار حسین است....