ANITA
ANITA
سلام بهونه قشنگ من برای زندگی....

کی با یه جمله مثل من میتونه آرومت کنه
اون لحظه های آخر از رفتن پشیمونت کنه
......

دلگیرم از این شهر سرد این کوچه های بی عبور
وقتی به من فکر میکنی حس میکنم از راه دور
..........

آخر یه شب این گریه ها سوی چشامو می بره
عطرت داره از پیرهنی که جا گذاشتی می پره
......

باید تو رو پیدا کنم ، شاید هنوز هم دیر نیست
تو ساده دل کندی ولی ، تقدیر بی تقصیر نیست
....

پیدات کنم حتی اگه پروازمو پرپر کنی
محکم بگیرم دستو احساسمو باور کنی




ارسال در تاريخ پنج شنبه 11 آبان 1391برچسب:, توسط محمدرضاعالیقدر

0