ANITA
ANITA
سلام بهونه قشنگ من برای زندگی....

قفسی خواهم ساخت

تنگ تنگ،

میله هایش همه احساس غرور

خواهم انداخت در آن .این دل سنگ

و در آن مشتی غم خواهم ریخت

آسمانی خواهم آورد سیاه،

و کویری زهر آلود،

و درختی خشک از جنس گناه

قفسم را تک تنها بر آن شاخه پوسیده رها خواهم کرد



ارسال در تاريخ یک شنبه 16 مهر 1391برچسب:, توسط محمدرضاعالیقدر

0 cache01last1502272127